به گزارش مجله خبری نگار، پسری ۵ ساله دارم. پدری ۳۲ ساله هستم. مشکل پسرم این است تا زمانی که سرش داد نزنم، به حرفم گوش نمیدهد. هرچه یک جمله را با زبان خوش بگویم، فایده ندارد. به محض این که صدایم را ببرم بالا، گوش میدهد. از آن طرف، دوست ندارم داد بزنم، چون ناراحت هم میشود..
درک میکنم که این موقعیت برای شما چالشبرانگیز است. تربیت کودکان میتواند پیچیده باشد، بهخصوص وقتی که آنها به آرامی به حرفها گوش نمیدهند. با این حال و در ادامه، چند نکته را با شما در میان میگذارم.
گفتهاید مشکل پسرم این است تا زمانی که سرش داد نزنم، به حرفم گوش نمیدهد. شما باید توجه داشته باشید که داد زدن معمولا تأثیرات منفی بلندمدتی بر کودک و شخصیت او خواهد داشت، مانند ایجاد ترس یا کاهش اعتمادبهنفس؛ بنابراین این رفتار باید اصلاح شود.
اگر فرزندتان به حرفهای شما گوش نمیدهد و شما احساس عصبانیت میکنید، به جای داد زدن، قبل از واکنش نشان دادن، عمیق نفس بکشید و به خودتان زمان دهید تا آرام شوید. حواستان باشد که کودکان الگوهای رفتاری والدین خود را تقلید میکنند.
قوانین خانه را به صورت واضح و مشخص بیان کنید. برای مثال، اگر قانونی دارید که میگوید «باید قبل از بازی، اتاقت را مرتب کنی»، این را بهطور مداوم و با زبان ساده تکرار کنید. همچنین به فرزندتان انتخابهایی بدهید تا احساس کنترل بیشتری داشته باشد. مثلاً بگویید: «میخواهی اول اتاقت را مرتب کنی یا اول دستهایت را بشویی؟»
به یاد داشته باشید که تغییر رفتار نیاز به زمان و تمرین دارد. با استفاده از این روشها و حفظ آرامش، میتوانید محیطی مثبتتر و سازندهتر برای فرزندتان ایجاد کنید. اگر احساس میکنید که این مشکلات ادامهدار است و راهحلهای مطرحشده کمکی نکردهاند، ممکن است مشاوره خانوادگی مفید باشد. به یاد داشته باشید که هر کودک منحصر به فرد است و ممکن است به روشهای مختلفی به تربیت واکنش نشان دهد. صبر و ثبات در روشهای تربیتی میتواند به مرور زمان تأثیر مثبتی داشته باشد. امیدوارم این پیشنهادها برای شما مفید باشد.
منبع: خراسان